Het gaat de goede kant op!

Hoi allemaal,

Ik heb even niks geschreven , ik ben een beetje druk geweest en heb wat tijd voor mezelf genomen! Is ook nodig he! Afgelopen vrijdag 29 juli was de oudste dochter van mijn zus jarig! De grote meid is 9 jaar geworden. Dit hebben we natuurlijk gevierd. Toch was het niet het zelfde omdat papa altijd zo aanwezig is op een feestje of partijtje! Het was ook wel het grootste gespreksonderwerp die dag. Logisch ook hoor, iedereen kent hem en leeft mee. Ondanks dat smste pa ons dat hij al flink aan het oefenen was, en op wandel tocht was naar het binnenhof in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis! Gelukkig gaat het nu stukken beter met papa. Afgelopen dagen ging het wat minder, pa had steeds meer last van hallicunaties en werd daardoor onrustig en heeft bijna 48 uur niet durven te slapen. Dit kwam door de verschillende medicijnen en deze zijn ook stop gezet. Gelukkig ging het daarna met stappen vooruit! Pa kreeg meer energie, nam zijn rust en galmde met zijn grapjes over zuster Jenny door de gang heen. En als pa grapjes maakt... dan weet je het wel!

En wat een bezoek dat hij heeft gehad, veel familie, vrienden, buurtjes, oude kennissen etc kwamen hem opzoeken! Hij is onwijs verwend met cadeautjes, snoep, fruit!! VEEL FRUIT! en leuke en zelfs "spannende" leesblaadjes! haha! En de kaarten.. Ongelovelijk! Het deed hem veel goed om iedereen te zien en wetende dat iedereen in gedachten bij ons is.

Vandaag werden we vroeg verwacht  in het ziekenhuis, we hadden een afspraak met de stoma verpleegkundige. Ze ging papa begeleiden bij het het vervangen van de stoma en vragen die we hadden betreft de stoma/eetpatroon etc. Tot ieders verbazing deed pa het perfect zelf! Alsof hij het altijd al gedaan had. Hij heeft zijn stoma geaccepteerd en ziet het als een deel van hem nu. En dat is fijn! We waren mega trots op die brompot!

Daarna hadden we een afspraak bij de arts. We hadden nog wat vraagjes over de behandelingen, de keuze om toch voor een stoma te gaan etc. De arts (TED; Puppy genoemd) was erg te spreken over papa's vooruitgang. Vertelde ons dat er 25 % kans was op slechte genezing van de darmen en dat wilde ze voorkomen. Ze wilden het helingsproces van papa sneller in gang zetten zodat hij sneller geneest en eerder fit is voor de chemotherapie. Papa had in de dagen dat zijn morfine hem van stuk bracht meerdere malen geroepen dat hij geen chemotherapie meer wilde en absoluut geen andere behandelingen wilden ondergaan. Hij verklaarde aan de dokter dat dit kwam doordat hij zich ineens zo slecht voelde door de morfine en vertelde dat hij nu tegen alles heel anders aankijkt en natuurlijk door knokt in dit gevecht! Ik was blij dat hij hier weer volledig achter staat, als je vader stellig zegt dat hij het niet meer wilt zakt ook bij ons de moed even in de schoenen. Maar hij krabbelde op en ziet er nu kei goed uit! Hij is niets afgevallen! wordt goed verwend door de buurtjes met lekker eten en heeft al zijn tas ingepakt om morgen lekker naar huis te gaan! Pa mag morgen tussen 10.00 uur en 11.00 uur naar huis (lees; Jolanda's huis). Ze zal hem even lekker vetmesten met heerlijke Pizza etc!

Pa zal volgende week een CT-Punctie krijgen voor het laatste onderzoek en dan is het wachten op alle uitslagen van de biopten. Dit zal rond 10/11/12 augustus zijn.

Bedankt voor alle steun, telefoontjes, smsjes, emailtjes, kaartjes, bezoekjes! Erg lief!

I'll keep you posted!

Kisses, Tamara