Hallo blog-lezers,familie,vrienden,kennissen etc,
Ik zit weer eens even goed aan de tafel.. tijd om mijn blog weer eens te gaan updaten.
Zoals de meeste van jullie weten heeft mijn vader zijn eerste chemo kuur er voor nu op zitten. Hij is 2 september begonnen met de chemo. De chemokuur werd toegediend via infuus en door middel van 14 dagen lang 4 pillen in te nemen. In het ziekenhuis werd papa verteld waar hij rekening mee moest houden en waar hij op kon letten qua bijwerkingen. Toen we aankwamen op de afdeling werden we gebracht naar een 4 persoonskamer. Hier in lag al 1 vrouw en verder waren er nog 3 lege bedden. Pa koos het bed tegen over de vrouw en bij het raam. Hij klom er in en ging meteen onderuit gezakt liggen. Ik moest meteen lachen. Ik had de dag vrijgenomen om bij mn pa te kunnen zijn. De dame die tegen over hem lag, praatte een beetje over haar beleving met de chemo en vertelde dat ze voor de 3e keer op rij de ziekte van Hodgekin had. Ze was het hele ziekenhuis gebeuren wel gewend en was heel vriendelijk naar ons toe. Er kwam later nog een man de kamer binnen. Het was een aardige rustige man die naast de vrouw ging liggen. Hij was hier ook voor een vervolg kuur. De kuur van de man duurde maar 2 uurtjes en hij was ook zo weer de kamer uit. Papa was de enige die zolang moest liggen en ook de enige die de nacht moest blijven in verband met een stofje wat ontwikkelt kon worden in het bloed. Ze wilden hem even een nachtje in de gaten houden voor eventuele bijwerkingen. Het werd dus een lange dag van 10.30 tot...... onbekend.. De chemo kuur van papa bestond uit spoelen met een zout oplossing, daarna kreeg hij de ene kuur en dan weer spoelen om vervolgens weer een andere variant van chemo te ontvangen. De eerste kuur zou +/- 5,5 uur duren. Dat zou dus een lange zit worden. De spoeling ging vrij snel er door heen. Bij de eerste kuur werd gezegd dat papa last kon krijgen van een stijve en koude arm. Het was belangrijk om de arm warm te houden met een deken en hem werd afgeraden koud drinken te drinken. Bij koud drinken kan je een verstikkend gevoel krijgen doordat je slijmbeurzen dan samen trekken. Dit kon je beter voorkomen dus hier moesten we goed opletten. Wat wel balen was is dat papa niet van de afdeling af mocht. Hierdoor ben je gebonden aan de kamer/gangpad. Pa begon met de kuren en zoals iedereen hem kent, begon die weer gek te doen om de stilte te verbreken. Deed af en toe een beetje raar (door net te doen alsof hij een spastische aanval kreeg dmv chemo, gelukkig konden wij er allemaal om lachen! Die gekke man! Jo & ik hebben hem wel af en toe moeten sussen.. die gekke man! De dag verpleegkundige was een hele aardige vrouw die papa's geintjes kon waarderen. We hebben maar meteen even duidelijk gemaakt aan de zusters dat onze pa een vaste plek had vanavond door middel van een mooie foto (zie onder aan mijn blog). Papa kreeg ondertussen wel honger en bestelde bij het ziekenhuis "de roomservice" een heerlijke "kroket burger"?? + een kom soep + nog iets? Maar nee..Dhr PAGM Toonen had nog steeds honger.. Eindstand kon ik naar de kantine om nog een aantal kroketten en zoete wafels te scoren..
Tijd ging voor bij, de eerste kuur duurde 2,5 uur.. de eerst volgende keer dat pa weer naar het ziekenhuis moet voor de volgende chemo zal het minder lang duren (2 uur) en steeds korter (ligt aan het tempo van het druppelen van de kuur). Pap had tijdens de gehele kuur geen bijwerkingen gekregen en voelde zich nog steeds even prima als toen hij die ochtend binnen kwam. Af en toe begon het infuusding te piepen en dat was een heel irritant geluid. Dan bleef ie maar piepen tot dat een verpleegster het apparaat afstelden. De tijd ging best langzaam.. Na inderdaad 5,5 uur was het tijd om de benen te strekken en eindelijk even van de afdeling af te gaan! Alles is helemaal goed verlopen en hij heeft de nacht ook voorbeeldig doorgebracht haha! (voetbal zitten kijken in de bezoek kamer)
De dagen erop was papa nog steeds behoorlijk fit. Wel werd hij wat moeier en een avond heeft hij zelfs even de tintelingen in de arm gevoeld. De dappere dodo wilde maandag 5 september naar de Paardenmarkt in Elst. Toen hij daar aankwam vond hij de paardenpoep niet zo geweldig ruiken en besloot hij weer naar Jolanda te gaan. De dagen erop ging het ook redelijk goed. Elke keer als ik hem sprak en vroeg hoe het met hem ging, zei die; Het gaat goed hoor, moet ik dan een bijwerking hebben van jou? de grapjas. Maar even serieus.. deze man slaat zich voor nu steen goed door de eerste chemo kuur heen!
Hij heeft het afgelopen weekend zelfs besloten weer thuis in Nijmegen te gaan wonen. En dus niet meer bij Jolanda te verblijven. Zoals ik al eerder zei; zijn eigen bedje ligt het lekkerst en hij vind het ook wel even lekker om weer lang uit op zn eigen bank neer te ploffen met een van zijn zelf gebrandde dvds! HAHAHA!
Gister was de laatste dag dat hij de chemo pillen moest slikken en nu heeft hij een weekje rust van de hele chemo kuur! En dan 23 september staat de 2e kuur gepland & we hopen dat ook door deze kuur hij goed heen komt!
Nou ik ben even blog-loos.. of te wel ik ga genieten van mn weekend! Wat inhoud, sporten, slapen, luieren, Jersey Shore kijken en natuurlijk het belangrijkste...tijd door brengen met je loved ones!
DAAAAAGG!! KUS UIT ARNHEM! hahaha (ja ik weet het pa, nijmegen is beter;-))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten